Zerwanie ścięgna Achillesa

Ścięgno Achillesa (ścięgno piętowe) to dystalne ścięgno mięśnia trójgłowego łydki, a potocznie brzuchatego, rozpoczynające się w 1/3 podudzia i przyczepiające się do guza piętowego. Umożliwia zgięcie podeszwowe stopy.

Jest to najsilniejsze ścięgno człowieka. U dorosłego ma długość ok .15 cm. Jeżeli nie jest zmienione chorobowo to nie jest w stanie się przerwać pośrednio. Do uszkodzenia może dojść jedynie w wyniku miejscowego urazu z przecięcia.

Jak więc może dojść do jego zerwania? Poniżej krótki artykuł oraz infografika.

Do uszkodzenia ścięgna Achillesa w mechanizmie pośrednim tj. w chwili rozpoczęcia biegu, stąpnięcia na schód przodostopiem, dochodzi tylko w przypadku jego zmian przewlekłych typu zapalenia z przeciążenia i zwyrodnienia.

Uszkodzenia mogą być częściowe - naderwanie i całkowite – zerwanie. Oba charakteryzują się:

- ostrym bólem w chwili urazu,
- ograniczeniem lub niemożnością chodu,
- ograniczeniem lub niemożnością ruchu zgięcia podeszwowego stopy w stawie skokowym,
- niemożnością stania na palcach.
- obrzęk w miejscu uszkodzenia na tylnej powierzchni podudzia,
- czasami pojawia się krwiak śródtkankowy i podskórny,
- w uszkodzeniach całkowitych wyczuwalna jest przerwa na przebiegu ścięgna.

Objawem uszkodzenia ścięgna Achillesa jest dodatni objaw Tomasa, a mianowicie przy klęczeniu na kozetce z wystającą stopą ucisk przez badającego na mięsień brzuchaty (na łydkę) kciukiem i palcami nie powoduje zgięcia podeszwowego stopy.

          Rozpoznanie uszkodzenia ścięgna Achillesa stawia się po badaniu klinicznym. Przy częściowych uszkodzeniach, żeby stwierdzić zakres i rozmiar uszkodzenia włókien ścięgna wykonuje się badanie USG.
Leczeniem z wyboru jest leczenie operacyjne zeszycia ścięgna Achillesa.

Po operacji obowiązuje unieruchomienie kończyny obejmujące staw skokowy i kolanowy w ustawieniu stopy w zgięciu podeszwowym do 6-8 tygodni. Po zdjęciu unieruchomienia rozpoczyna się intensywną rehabilitacje, która powinna trwać minimum 4-6 tygodni.

Naderwania niewielkiej liczby włókien ścięgna Achillesa mogą być leczone zachowawczo czasowym unieruchomieniem, a następnie rehabilitacją z zabiegami fizykalnymi przeciwzapalnymi typu pole magnetyczne małej częstotliwości, ultradźwięki, prądy diadynamiczne, laser, masaż wirowy.
W obu przypadkach wskazana jest również rehabilitacja uzdrowiskowa.